Het is altijd ergens op de achtergrond. De gedachten die jouw wereld op zijn koop zetten. De angst die dat met zich meebrengt is bekend bij jou, je moeder, je grootmoeder en bij bijna alle vrouwen uit je gemeenschap. Maar hoe hebben ze dit allemaal doorstaan en hoe zijn ze er mee omgegaan?

Vaak hoor je verschrikkelijke verhalen over vrouwen die vermoord zijn door hun vader, broers of mannen. Dan voel je een verstikte schreeuw in je keel, en je krijgt het er helemaal benauwd van!

Toen je wereld nog veel kleuren had, droomde je als een vrije vogel. Plotseling hoorde je op een dag je moeder die hard op tegen je riep: “hou op met het eten van die zure pruimen! Wil je dat we ons straks moeten schamen voor de anderen!? ” Je reageerde met een ondeugende blik: “maar wat is er mis met die lekkere pruimpje mam? ”*

 Jij snapte toen nog niks van al die nare verwoestende gedachten die zo veel meisjes het leven kostten. De laatste tijd heb je gemerkt dat jouw broers veel aandacht van je vader krijgen, en dat zelfs jouw moeder tijdens het eten hen de groter stuk vlees geeft. Dan denk jij: “Er klopt iets niet!” En je moeder zegt met een zenuwachtige stem: “Het wordt niet meer rood als jij zulke zure dingen blijft eten, Snap je?”*  

Nee jij snapt er niks van. Wat moet rood worden? Iedereen praat over rood. Als je iets voor iemand doet of hen helpt, wensen ze dat straks iets in je rood wordt!

Jij en je zussen mogen van je moeder niet hard springen, niet in bomen Klimmen en niet met jongens spelen. “Het kan op elke moment misgaan”, zegt zij! Dan ontdek je een naar onrechtvaardig gevoel en word je bang en vraag je jezelf af wat is er mis met mij en met andere meisjes?

Vaak klinkt het gezegde van je moeder in je oor – de eigen schoot van de vrouw is haar vijand-!     

Vanaf het moment dat je tot het besef kwam dat er een dreiging is voor jou als meisje, dan voel je je niet meer veilig, zelfs niet in je dromen. In de Katten die jou in je dromen achter volgen, herken je alle mannen die je kent.  Katten, die je willen overvallen en je pijn willen doen. Niet zo lang geleden kwam jij er een tegen. Op die dag dat het zo hard regende en jij naar school moest, wilde je een taxi pakken. Opeens stopte er een andere auto voor jou. Een lachende man vroeg je: “wil je een lift, schat”? En je herkende meteen die katten blik.   Je rende de straat in en het enige wat je wilde was ver weglopen, zo ver van die katachtige blikken en dat je niks meer hoefde te weten over een bewijs van je maagd zijn, en over vermoorde, verbrande en gemartelde vrouwen die niet konden bewijzen dat ze nog maagd waren.

 Het gezegde van je moeder klinkt weer in je oor: “de eigen schoot van de vrouw is haar vijand”. Op dat moment kom jij tot het besef, dat je moeder, je grootmoeder en je overgrootmoeder onbewust in de cirkel van een leugen gevangen zijn genomen en dat ze door die angst de waarheid buiten de cirkel niet meer kunnen zien.

 Maar jij wel.  Het maakt je niet uit dat ze jou een ondeugende ongehoorzame en slechte vrouw noemen.  Jij durft het aan om buiten die rode cirkel te gaan en vandaaruit naar alles te kijken en over te vertellen.    

1*- volgens sommige oude vrouwen krijgt een meisje niet veel bloed tijdens de ontmaagding, door het eten van veel zure dingen en dat is altijd een risico!

2*In veel Midden-Oosten landen moeten meisjes die gaan trouwen hun maagd zijn bewijzen en dat moet voordat ze met hun man naar bed gaan. De meesten van hen vragen een bewijsbrief over hun maagd zijn van een gynaecoloog en nemen die mee naar hun man en zijn familie. Sommige andere laten het bloed wat vrijkomt bij hun ontmaagding op een stuk witte stof vloeien en voor hen is dit hun bewijsstuk!  Anders wordt zij niet geaccepteerd!    

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *